Adeus rios, adeus fontes...

Adeus rios, adeus fontes
adeus regatos pequenos
adeus vista dos meus ollos
nonsei cando nos veremos
Miña terra miña terra
terra donde me criei
horiñas que quero tanto
figueiriñas que prantei
Prados rios arboredas
pinares que move o vento
paxariños piadores
casiña do meu contento
Muiño dos castañares
noite craras do luar
campaniñas timbradoras
da igresiña do lugar
Amoriñas das silveirasqueu lle daba o meu amor
caminiños entre o millo
Adios para sempre Adios
Adios groria adios contento
Deixo a casa onde nacin
deixo aldea que conosco
por un mundo que non vin
Deixo amigos por extraños
deixo a veiga po lo mar
deixo en fin canto ben quero
quen poidera non deixar

Ciudadana te dedico una parte de este cantar de Rosalia espero te guste
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
! Hola! Precioso. Mira que entiendo todo: nada te extrañe, trabajé con portugueses y gallegos.
Y si que creo tener algo de Rosalía de Castro.
Hoy tenía algo nuevo, referente a calles y plazas: ese grito que no es nuevo. He buscado, algo que escribí hace tiempo.
Un abrazo